Dag 47, Gambassi Terme naar San Gimignano, 17 km

Gisteravond kregen we na het diner nog de kans om een kijkje te nemen in de oeroude kerk naast het hostel. Ik heb intussen veel kerken van binnen gezien maar dit interieur was echt heel fraai. De Romaanse kerk S.M. Chianni dateert uit de 12e eeuw en is mooi gerestaureerd. Ik maakte tevens kennis met moeder en dochter uit Chili, Sheila en Mariela. Ze lopen één week op de Via Francigena en ze vroegen me hoe het is om zoveel dagen achter elkaar te lopen. Eigenlijk waren de eerste drie weken het zwaarst, daarna werd het al gezelliger en nu de laatste drie weken raak ik pas echt in topvorm. Al wordt mijn haar nu wel erg lang...

Vanmorgen heb ik het heerlijk rustig aan gedaan en pas om 7.30 uur opgestaan. Het ontbijt stelde niets voor en ik had een gesprek met het jonge Nederlandse stel dat van Rome naar Middelburg loopt (Merel en Sil). Ze zijn al 10 maanden onderweg en hebben ook door de Balkan gelopen, waar dode dieren gewoon langs de weg liggen. Het hostel zelf is trouwens vernoemd naar de bisschop 'Sigerico' die in de 9e eeuw van Canterbury naar Rome liep. Het hostel was niet goedkoop, maar wel erg netjes en ruim.

Om 9.00 uur ging ik op pad en inmiddels was het droog geworden. Voorbij het plaatsje Gambassi Terme kwam ik terecht in een groep van 20 dagrugzak wandelaars (10 stellen) uit de USA. Onwillekeurig raakte ik met Rachel aan de praat, zij wordt over 14 dagen 60 jaar! Maar al snel ging het gesprek richting 'Jesus, the Bible en Heaven'. Het was dus duidelijk een Evangelische club. Maar de wandeling was prachtig met mooie vergezichten, langs de wijnvelden van Toscane en de regen bleef weg. Ideaal wandelweer.

Ik nam een pauze en ben de Amerikanen kwijt geraakt. Prompt liepen daar de Belgische moeder Lieve en haar zoon Maarten. Ze waren helemaal blij om me weer te zien en ik liep een tijdje met hen op. Maarten (45 jaar) is duidelijk iemand die niet helemaal in het 'reguliere' leven past (hij deed me erg aan iemand denken), maar het was leuk om ze weer te zien. We dronken samen koffie, daarna werden ze opgehaald door de echtgenoot van Lieve. Het laatste stuk liep ik alleen, en ik zag San Gimignano in de verte al liggen.

San Gimignano is bekend om zijn 14 torens die het silhouet van de stad domineren. Daarnaast is het één van de best bewaard gebleven middeleeuwse stadjes in Toscane en trekt dan ook veel toeristen. Ik vond het er nog veel erger dan in Lucca, een beetje shocking. Na een late lunch kon ik om 15.30 uur inchecken bij het klooster 'Monastero die S. Girolamo'. Zuster Madeleine liet me binnen, een oude gezette vrouw lopend met een stok. Ze zijn in het klooster nog maar met drie zusters. Madeleine vertelde dat het in de maand april erg druk is geweest met gasten, eigenlijk teveel werk voor hun drietjes, maar ze hebben het geld nodig om te overleven. Ik betaalde 35 euro voor een ruime kamer met drie bedden en een eigen badkamer.

Ik had opnieuw wat last van de lunch (veggie burger) en voelde me daarna niet helemaal fit. Maar ik heb toch maar een ronde om de stad gemaakt en de highlights gezien. Ik ben nergens in geweest en heb ook geen torens beklommen. Zelfs geen ijs gegeten! Ik kan het (vettige) eten hier blijkbaar niet zo goed verdragen.

Ik kwam Michael nog tegen die een geweldige dag had gehad en wel overal in is geweest. Hij slaapt samen met Aleksis in het hostel dat 'donativo' is en ze zijn maar met z'n tweetjes. De rest is 10 kilometer doorgelopen om de etappe van morgen in te korten.

Want dan wordt het een lange dag met 32 km tot aan Monteriggioni. Het moet één van de mooiste wandelingen van de VF zijn.. Dus maar op tijd naar bed en vroeg beginnen!