Dag 60, van Sutri naar Campagnano di Roma, 26 km

Vanochtend vroeg maakte Harrie me er al op attent dat het vandaag de 60e wandeldag zou zijn... en inderdaad, weer een feestdag dus!

We vertrokken vanmorgen rond 7.30 uur na het zoveelste karige ontbijtje van een beschuitje met jam en een yoghurtje. Het had afgelopen nacht flink geregend en vlak buiten Sutri stapte Wolfgang de hoge stoep op, ik liep er volgzaam achteraan. Maar de tegels waren zo glad dat ik in vliegende vaart achterover gleed, ik voelde mezelf al knetterhard vallen. Maar als door een wonder stond ik zomaar weer rechtop! Alsof ik door een onzichtbare hand werd teruggeduwd. Je mag het geloven of niet, maar zo was het.

Daarna ging het 5 km langs een drukke autoweg, vervolgens over grindwegen langs velden met noten- en olijfbomen. Na 10 km kwam de plaats Monterosi voor een pauze. Ik wilde wel wat eten maar die 'panini's' (altijd van gister) komen zo m'n neus uit dat ik het hield bij een plakje cake. In een supermarkt kochten we repen en bananen. Het verkrijgen van stempels is deze laatste 100 km erg belangrijk, omdat je anders je testimonium niet krijgt. Ik heb echter nog maar twee lege plekjes in mijn pelgrimspaspoort dus heb de meeste stempels overgeslagen.. Tja als ze mij geen testimonium geven dan is het 'I rest my case'. Stempels op een los blaadje gelden niet.

Na Monterosi liep ik weer een tijdje op met Fred, maar deze laatste 16 km waren zwaar. Het was heet, weinig schaduw, geen enkel huis en veel vals plat. Het weinige eten van de laatste tijd zal niet hebben mee geholpen, de rugzak voelde loodzwaar en m'n voeten stonden als vanouds in brand. Het enige hoogtepunt waren de watervallen 'Monto Gelato Falls'. Daarna was het nog 6 km afzien tot aan Campagnano di Roma. Na een laatste klim naar het stadje gelegen op een heuvel liep ik linea recta naar het appartementje. Dit is net een week in gebruik en erg schattig en klein. Na een heerlijke douche kon ik een beetje bijkomen. Maar ook Wolfgang had het zwaar gehad.

Christiano heeft z'n eigen appartementje vlakbij en met z'n drieën dronken we later bier op een terras. Daar zat tevens een groepje pelgrims die ik niet eerder had gezien, maar we werden totaal genegeerd. Ik had ontzettend veel zin in gebakken eieren en pasta. Na een bezoek aan de supermarkt ben ik heerlijk gaan koken, alleen zegde Christiano op het laatste moment af vanwege maagproblemen...

Maar goed, de sla, olijven, brood en pasta en kaas smaakten heerlijk en morgenochtend vroeg ga ik een omelet bakken. En we hebben bruin brood gevonden! Eindelijk weer eens knap ontbijten. Morgen gaat de wandeling van 24 km naar een buitenwijk van Rome, La Storta. Als het goed is heb ik geboekt in een heel groot klooster, maar ze spreken daar alleen Italiaans. 'Due pellegrini por domani'. Er zijn 100 bedden dus het moet vast goed komen. Nog 2 dagen en 43 km te gaan! Michael en Aleksis komen morgen al in Rome aan..

@ Ans: Ze waren echt pikzwart..