Dag 35, van Fornovo di Taro naar Cassio, 25 km - Reisverslag uit Cassio, Italië van Petra Koomen - WaarBenJij.nu Dag 35, van Fornovo di Taro naar Cassio, 25 km - Reisverslag uit Cassio, Italië van Petra Koomen - WaarBenJij.nu
VIP-Report

Dag 35, van Fornovo di Taro naar Cassio, 25 km

Door: Petra

Blijf op de hoogte en volg Petra

09 Mei 2024 | Italië, Cassio

Gisteravond laat kwam er nog een fietser in het hostel, het was al 21.30 uur. Een man uit Oostenrijk luisterend naar de naam Piet! Hij had 150 km gefietst. Een vrij gezette man en ik voelde een snurker aankomen, die vlak naast mij zou komen te liggen... Maar gelukkig kwam Paola alle trappen weer opgeklauterd om de tweede slaapkamer te openen.

Vanmorgen om 8.00 uur stond ze ook alweer achter haar bar en we konden kiezen uit de gebruikelijke croissants (crema, pistache, chocolat, confiture of naturel). Ik hou helemaal niet van croissants maar je moet wat. Het was prachtig om daar gewoon te zitten en te kijken naar de mensen die binnenkomen, een praatje maken, een slok espresso nemen en weer gaan. Het is een sociale gebeurtenis en misschien dat daarom ook de prijs voor koffie is gereguleerd. Ik zou daar gewoon een hele dag kunnen zitten en kijken. Het is alleen zo jammer dat ik geen Italiaans spreek, ik heb wel taalgevoel maar het is me gewoon te moeilijk.

En dan de wandeling van vandaag.. ik dacht aan een makkie met 'slechts' 21 km... Het was de zwaarste etappe van de hele Via Francigena tot nu toe. Alle eerdere ravijnen verbleken bij vandaag.

In totaal hebben we 1100 meter moeten klimmen. Twee derde over smalle asfaltwegen, het laatste deel door een bos. En nergens was een bar, alleen op de helft, in Sivizzano was een piepklein winkeltje waar ik een espresso en water kon kopen. Het was zo klein dat ik er twee keer voorbij liep. Gelukkig was het vandaag niet zo zonnig, maar wat heb ik gezweten en alle gewrichten begonnen te piepen en te kraken.

Toen het bos eraan kwam voor de laatste klim van 8 km zaten Said en Katharina te pauzeren bij een kerk. We gingen gedrieën de uitdaging aan. Mijn god wat was het zwaar! Er kwam gewoon geen einde aan. En dan nog de ondergelopen paden. We klommen er omheen via de taluds en ik viel één keer bijna achterover in het water. Ik kon mezelf gelukkig nog net voorover op m'n knieën werpen.

Said en Katharina zijn beiden 70, en dan zo ontzettend fit. Maar ze zeggen elke dag 'merci' naar boven, dat ze dit kunnen doen en dat ze hier mogen zijn. En zo is het ook, ik ben ook blij dat ik het allemaal kan en mag doen, en dat alles heel blijft. Ondanks alles was de natuur van vandaag prachtig!

We kwamen pas rond 17.30 uur aan in de Ostario in Cassio. Cassio is een prachtige oude plaats. Volgens de GPS van Said is het 24 km, mijn stappenteller zegt 26 km. Laten we het maar in het midden houden.

Voor morgen staan er 17 km aan klims te wachten, echter dit keer maar 550 meter.. de helft dus.

De ontvangst in de Ostario was trouwens heel anders dan gister. Een zakelijke koele dame regelt hier de boel. Ik bestelde een bord risotto met groentes voor 8 euro, en dat komt dan uit de vriezer en ik mag het zelf opwarmen.

Dus terwijl Hoogkarspel en Wognum kermis vieren ben ik hoog in de Appenijnen topsport aan het beoefenen....


  • 09 Mei 2024 - 21:59

    Ben:

    Begin je nu ook al te hallucineren [e-1f602]? 1100 Km klimmen is wel een hele onderneming... . Ik dacht eerlijk gezegd ook dat je het ergste had gehad. Ik voel hier de pijn in jouw benen. Wat een karakter.


  • 09 Mei 2024 - 22:01

    Anka:

    Wat een dag! Zo'n moeilijke tocht. Afzien.

    Maar ja, jij doet t toch maar "eventjes". Ja, jammer van de taal, maar Italiaans is echt n stuk makkelijker te leren dan Frans. Misschien iets voor als je terug bent voor n eventueel volgend Italiaans avontuur.

    Slaap lekker , sogni d'oro


  • 09 Mei 2024 - 22:07

    Ada:

    Ik ben met Ben met de camper in de Betuwe. Ik vertelde nog van die tocht tijdens de hittegolf een paar jaar geleden hier langs het Limespad. Achteraf niets vergeleken met wat je nu doorstaat! Blijf voorzichtig!


  • 09 Mei 2024 - 22:09

    Carina:

    Prachtige tocht, maar wat zwaar! Ik zou het niet hebben gered!


  • 09 Mei 2024 - 22:21

    Agaath:

    Het wordt er niet gemakkelijker op voor je. Je houdt gelukkig je humor. Nu maar weer hopen dat het lopen morgen geen klimpartij wordt. Of is dat een illusie??

    succes morgen.

    Slaap lekker.

    groetjes,Agaath


  • 10 Mei 2024 - 07:24

    Joke:

    Wat prachtig daar maar wel kuitenbijtertjes,

    Lekker gaan weer[e-1f601]


  • 10 Mei 2024 - 09:43

    Margriet :

    Wat heftig weer Petra. En je had al een stuk of 4 a 5 ravijnen gehad!

    En dan nog zo'n zware tocht terwijl je dacht dat het wel een keertje klaar was!

    Hopen dat het dan nu de laaste spannende tocht was.

    Wel een schitterende omgeving [e-1f60d]

    En geen snurker in je kamer is ook een meevaller [e-1f603]

    Veel succes verder [e-1f338]


  • 10 Mei 2024 - 12:20

    Tilly:

    Ik blijf ontzag voor je houden, zoveel lopen, klimmen en in niet te makkelijke omstandigheden. Knap hoor. Wel leuk om het mee te kunnen maken door mee te lezen. Maar zo knap.groetjes Tilly


  • 10 Mei 2024 - 12:25

    Frank :

    Wat een kanjer ben je Pé, je wordt langzamerhand toch een echte „berggeit“, wat je ooit bij mij bestreed,

    toen we gezamenlijk in de Rijnkloof wandelden, wow ongelofelijke 1100 meter geklommen.

    Respekt hoor, hier in Zwitserland zit je dan al snel in de Kategorie T3/T4, van de 5 het alpine gradaties, in het bergwandelen.

    Prachtig avontuur, boeiende verhalen.

    inderdaad mag je dankbaar, maar ook trots zijn, dit allemaal te kunnen doen en te mogen meemaken.

    Pé pas goed op je jezelf, neem genoeg rust, mentaal en fysiek en ik wens je goed vervolg op je voetweg naar Rome [e-1f44d]


  • 10 Mei 2024 - 12:49

    Carla:

    Stoer, stoer, stoer! En idd mazzel dat je bepakking je niet de verkeerde kant liet vallen.

    Ga zo door....o en Ps ik hoorde dat het minder gezellig was in HK als anders.


  • 10 Mei 2024 - 15:03

    Lucy :

    Wat een prachtige reisverslagen, je kun ook wel een boek gaan schrijven. Succes[e-1f44c] en stap voor stap doorgaan[e-1f340] en niet vergeten te genieten van deze ervaring[e-1f44d]


  • 12 Mei 2024 - 16:34

    Bob Sijtsma :

    Dag petra,

    We volgen je reis met grote belangstelling.

    We hebben grote bewondering voor je dat je dit volbrengt. Zo te zien een echte pelgrimstocht langs paden die vroeger niet eenvoudig waren. Jouw schoeisel is waarschijnlijk beter want pelgrims hadden vroegen enkel maar sandalen. Wanneer kom je in Rome aan? Hier is verder alles goed, en mooi weer. Met deze temperatuur lijkt het me niet makkelijk om zo ver te lopen.

    Tot de volgende keer.

    Bob en Nel

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Italië, Cassio

In 60 dagen naar Rome

Tien jaar terug, ter ere van mijn 50e verjaardag, ondernam ik een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, op zoek naar het graf van apostel Jacobus de Meerdere. Een wandeltocht van 77 dagen met een afstand van ongeveer 1700 km. Wat begon als een sportieve uitdaging veranderde al snel in een spirituele reis.

Onderweg ontdekte ik dat je weinig nodig hebt en dat iedereen gelijk is. Je bent nooit alleen, je blijkt sterker dan gedacht en je ontwikkelt een ongekend doorzettingsvermogen. Geduld wordt je metgezel en het dagelijkse ritme verandert. Je leeft simpel, dicht bij de natuur. Het is niet eng om in je eentje te wandelen en de beren op de weg verdwijnen vanzelf. Je krijgt er zelfvertrouwen voor terug.

Met alleen het hoognodige in een rugzak begint het proces van ‘loslaten’ al thuis. Onderweg ontmoet je allerlei soorten pelgrims met hun eigen persoonlijke verhalen. Je slaapt op verschillende plekken, in herbergen of bij particulieren thuis en soms in een hotel. Ook al moet je ontzettend afzien, elke dag brengt een nieuw avontuur, wat pelgrimeren zo boeiend maakt. Het draait niet om het einddoel, maar om de reis zelf.

Daarom ben ik in 2015 gestart met jaarlijks een stukje ‘pelgrimeren’ vanaf Jacobiparochie in Friesland richting Rome. Naar het graf van apostel Petrus. Vorig jaar bereikte ik Reims in Noord-Frankrijk waar een oude route loopt, de ‘Via Francigena’ oftewel ‘De weg van de Franken’. Deze weg begint in het historische Canterbury en werd gebruikt door een bisschop in het jaar 990 om naar Rome te gaan.

Dit jaar, ter ere van mijn 60e verjaardag, wil ik de pelgrimstocht over de ‘Via Francigena’ naar Rome voltooien in slechts twee maanden, oftewel zestig dagen. Daarom start ik niet in Reims maar in het mooie Besançon. Ik loop dan vijf etappes door Frankrijk, tien door Zwitserland en vijfenveertig door Italië. Een reis door de Jura, de Zwitserse Alpen, de Povlakte, de Apennijnen en Toscane, met een totale afstand van ongeveer 1200 km.

Op 1 april begin ik aan dit avontuur en hoop begin juni weer thuis te zijn.

Recente Reisverslagen:

19 Mei 2024

Dag 45, van Altopascio naar San Miniato, 30 km

18 Mei 2024

Dag 44, van Lucca naar Altopascio, 24 km

17 Mei 2024

Dah 43, van Camaione naar Lucca, 30 km

16 Mei 2024

Dag 42, van Motignoso naar Camaione, 26 km

15 Mei 2024

Dag 41, van Sarzana naar Montignoso, 25 km
VIP-member
Petra

Actief sinds 20 Sept. 2015
Verslag gelezen: 141
Totaal aantal bezoekers 104903

Voorgaande reizen:

01 April 2024 - 10 Juni 2024

In 60 dagen naar Rome

19 April 2022 - 23 April 2023

Onderweg naar Rome

23 Mei 2020 - 28 Mei 2020

Groot-Frieslandpad

26 Mei 2016 - 01 Juni 2016

Jacobsweg Nieumeghen

21 September 2015 - 26 September 2015

Jabikspaad

Landen bezocht: