Dag 4, van Ouhans naar Pontarlier. 21 km

De kloof waar ik gister doorheen liep heet de 'Gorges de Noailles' en eindigt daar waar het riviertje de Loue ontspringt. Het was dus eigenlijk gesloten en zou al lang weer geopend moeten zijn. Maar vast geen prioriteit bij de Franse autoriteit.

Achteraf deed het me denken aan die keer dat ik op bezoek was geweest bij Agaath in Teteringen en op de terugweg op de verkeerde weghelft terecht kwam. Spookrijden dus en ik moest een tunnel in. Ik kon niet voor-of achteruit dus daar ging ik. Kans van 50 % dat het goed af zou lopen. En ook toen zat er een engeltje op m'n schouder. Ik herinner me dat mijn vader vroeger altijd al zei dat ik een engelbewaarder heb.

Vanmorgen keek ik tegen een nieuwe uitdaging aan, ik had namelijk niets meer te eten, alleen nog een wortel. En nog 20 km voor de boeg. Gelukkig kreeg ik van mijn gastheer Paolo een bakje spaghetti, dat hij eigenlijk voor zichzelf had klaargemaakt. Dat is wel het nadeel als je in een gehucht logeert, er is geen winkel om eten te kopen. In Frankrijk is het sowieso altijd weer een uitdaging om als wandelaar aan eten te komen.

Na het spaghetti-ontbijt Iiep ik terug naar de oorsprong van de rivier en er volgde meteen een klim naar boven naar een heel klein kathedraaltje de 'Notre Dame'. Ik bleef vervolgens klimmen en achter elke bocht kwam weer een nieuwe bocht. Er zat geen gang in en mijn benen wilden niet. Het begon erg te waaien en na het gehucht Vuillecin volgden kilometers langs een drukke autoweg, pal tegen de wind in.

In Pontarlier had ik weer een kamer geboekt via Air B[e-38]B, dit keer bij Patricia. De alternatieven waren een Youth Hostel of een Chambre D'Hote. Voor een hostel met slaapzalen voel ik me te oud en de Chambre D'hote kostte iets van 85 euro. Ik vind die kamers toch wel een uitkomst, je logeert bij de mensen thuis, meestal alleenstaande vrouwen, en je mag overal gebruik van maken. Een soort Vrienden van de Fiets. Bovendien ben ik zelf ook al ruim 5 jaar host van Air B[e-38]B, begonnen in Hoorn in de tijd dat ik ook een alleenstaande vrouw was en graag mensen wilde ontmoeten. Zo kunnen we mooi ervaringen uitwisselen! Alleen die sleutelkastjes kan ik nooit vinden.

Vandaag dus geen al te mooie route en Pontarlier is ook niet echt bijzonder. De stad was vroeger het centrum van de absint tot die in 1915 verboden werd. Sindsdien zijn er verschillende distilleerderijen. Ik heb, na het inchecken, nog een stadswandeling gemaakt, er zijn heel veel winkels en er is zelfs een Decathlon. Alleen ik heb niets nodig ik moet eerder wat kwijt. Wel heb ik een stempel gehaald bij de VVV en boodschappen gedaan. Uiteindelijk kwam ik vandaag toch weer op 24 km uit. Met m'n rug is het alles meegevallen, gelukkig.

Voor morgen hebben ze 100% regen voorspelt met veel wind en heel erg koud, dus even een plan B bedenken. Normaal gesproken zou ik weer aan moeten komen in Zwitserland.