Der Deutsche Bahn

Dinsdag 2 april om 11.45 uur had ik met Jeanne in Roermond afgesproken. Wij hebben elkaar 12 jaar geleden leren kennen door het spelletje Wordfeud en zijn vriendinnen geworden. Jeanne woont in Heel, vlakbij Roermond en altijd als ik in de buurt ben spreken we af.

We hebben samen gelunched (ik werd getrakteerd, alvast voor mijn 60e verjaardag) en bezochten 2 kerken, de Munsterkerk en de sint Christoffelkathedraal. In die Christoffelkathedraal heb ik ooit, tijdens het wandelen op het Jacobspad Limburg, onderin de kelder geslapen voor 5 euro. Vreselijke nachtmerries heb ik daar toen gehad.

Jeanne kwam vele bekenden uit haar dorp tegen waaronder ene Roy. Hij was kort geleden naar Santiago gepelgrimeerd en was er nog helemaal vol van. Sindsdien bezoekt hij ook steevast kerken en leest hij alles over de Camino. Zijn huwelijk was na 43 jaar gestrand vandaar de pelgrimstocht. Later vertelde Jeanne dat Roy eigenaar is van een hele grote winkelketen in Roermond.

Om 15.00 uur namen we afscheid en nam ik de trein terug naar Maastricht. Daar heb ik bij Harrie van Onna en zijn vrouw Trudie het jaarboek van Oud Wervershoof gebracht. Ik had ook een USB stick van Henri Botman mee gekregen met foto's en een filmpje. Het was een fijn weerzien met filosofische beschouwingen en ik mocht blijven eten. Harrie blijft een inspirerende man En hij is me dankbaar voor het gehouden interview, omdat hij eindelijk zijn verhaal kwijt kon.

Rond 20.00 uur was ik weer in mijn hotel in Eijsden en na een goede nachtrust kon gister om 8.00 uur de reis naar Lausanne aanvangen.

De vertraging begon meteen al in Maastricht. De trein naar Aken reed niet vanwege gebrek aan personeel. Daarna bleef ik eigenlijk achter de feiten aanlopen en miste ik 5 aansluitingen. Maar vertragingen schijnen heel normaal te zijn op de Deutsche Bahn. Gelukkig ontmoette ik een Duitse vrouw in de trein naar Keulen, Claudia uit Aken, en met haar heb ik 4 uur samen gewacht en gereisd tot aan Mannheim. Claudia (57 jaar) heeft het roer 9 jaar geleden omgegooid en is, na het jarenlange mantelzorgen voor haar oma, een eigen bedrijf begonnen in de zorg. Inmiddels heeft ze 6 filialen en 23 medewerkers. Ze regelt dus alles wat er komt kijken bij ouderenzorg. Het is daarmee in Duitsland net zo slecht gesteld als bij ons.

De overstap in Basel naar Zwitserland haalde ik op 1 minuut en daarna liep alles op tijd. Ik kwam rond 19.30 aan in Lausanne en ging toen op zoek naar mijn logeeradres van Air B[e-38]B. Dat was nog een hele zoekerij naar het appartement en de sleutel en de code maar om 20.00 uur was ik binnen! Een kamertje in het huis van een Française Lily en haar 5-jarig dochtertje. Voor de komende 2 nachten heb ik trouwens ook Air B[e-38]B geboekt, kamers bij mensen in huis voor rond de 40 euro. De adressen op de Via Francigena app nemen de telefoon niet op en reageren niet op mails. Dus dat kan nog wat worden..

Vanmiddag nog een reis met de trein voor de boeg van 3 uur naar Besancon en dan kan ik morgen eindelijk beginnen met de Wandeling.

ps Ik kreeg net nog bericht van Claudia dat toen ze op de terugweg was naar Keulen er iets was met een bom uit de 2e Wereldoorlog en er was totale chaos op het station. Het leek wel oorlog en iedereen wilde dezelfde trein in en alle treinen waren overvol. Ze had 4 uur vertraging...