Bazancourt

De gemeentelijke herberg is erg netjes en lekker warm met vele elektrische kacheltjes. Er zijn 4 stapelbedden. Helaas snurkt de Haagse Mart zo luid dat ik midden in de nacht mijn matras naar de keuken sleep. Arme Ab!

De volgende morgen ontbijten we in hetzelfde restaurant en slaan voldoende eten en drinken in voor de lange dag naar Bazancourt die voor ons ligt. Met 'we' bedoel ik Ab, Mart is reeds lang vertrokken. Het is prachtig zonnig weer en met de noordenwind in de rug lopen we eindeloze kilometers door koolzaadvelden. Er liggen 3 dorpjes langs deze weg, allen met een kerk en Mairie, maar geen winkels.

In het plaatsje Saint-Loup-en -Champagne staat er een dame voor haar huis naar ons te wenken of we soms koffie willen drinken. Er hangt een schelp aan het hek en ze is één van die particulieren die ook onderdak verschaft. Sofia heet ze en ze is een weduwe van 73 jaar oud. We krijgen koffie, koffiebroodjes en zelfgemaakte kersenlikeur. Ik kan ook knap naar de wc. Dit zijn de pareltjes onderweg. Als Ab haar geld wil geven is ze beledigd. De vorige avond hebben er twee Belgische dames gelogeerd. Maar de meesten die onderweg zijn, zijn Nederlanders, aldus Sofia.

We willen liever niet meer met Mart in één ruimte slapen en ik vind een Gite die 2 km van de route af ligt. Na 26 eindeloze kilometers komen we aan in het plaatsje Boult-sur-Suippe. Het onderkomen is zeer luxe en kost 70 euro maar met ieder een kamer is dat het meer dan waard. Van de eigenaar krijg ik de complimenten dat ik zo goed Frans spreek!

Nu lekker de kleren wassen en niets meer doen. Morgen aankomst in Reims. Dan ga ik Ab loslaten. Hij zit erg met de Franse taal en ik heb geholpen met de onderkomens maar nu moet ie het zelf zien te redden... ook dat is de camino, ontmoeten en weer loslaten.