Dag 22, van Ivrea naar Roppolo, 23 km

Vanmorgen had ik me een half uur verslapen! Toch die lekkere biertjes misschien? [e-1f60b]

Het ontbijt was tot in de puntjes verzorgd, geserveerd op brocante aardewerk en met Franse chansons op de achtergrond. De B[e-38]B Alberto Maestro is sowieso perfectionistisch ingericht door Sabrina. En dat voor 40 euro per kamer, dezelfde prijs als voor dat kouwe hok van de dag ervoor.

Helaas regende het vanmorgen. Bij Ivrea eindigt het Aostadal en begint de Povlakte. Daar schijnt het vaak te regenen.. Na Vercelli wordt het weer beter, maar de komende dagen worden slecht.

Gelukkig reed de bus van San Germano naar Ivrea. Dit stadje is heel erg oud en er is een burcht. Maar het regende pijpenstelen. Toen we een zebrapad overstaken stond er een dame enthousiast te zwaaien. Ik dacht even dat het een bekende van me was. Maar ze bemande de Pelgrims informatiestand, was enorm fanatiek en wilde van alles weten. Er kwamen warempel nog drie pelgrims aan, Italianen. Om wille van de spirit van deze dame kocht ik de gele houten pelgrim voor aan de rugzak.

Hierna namen we een afkorting via de snelweg. Niet fraai, wel effectief. In Burolo aangekomen werd het droog, gelukkig was er een café en de natte boel kon weer uit. Overigens zijn er ook hier in Italië veel restaurants en cafés gesloten.

Het is wel veel goedkoper als in Frankrijk of Nederland. Een kopje Italiaanse koffie kost overal hetzelfde, 1,20 euro, dat is zo gereguleerd door de regering. Voor 2 koffie en 4 croissants betaalde ik 6 euro...

Hierna vervolgden we de VF weer en het ging over glooiende paden langs wijnvelden en door plaatsen als Piverone en Viverone. Viverone ligt zelfs aan een meer, Lago di Viverone! In Roppolo had ik een B[e-38]B gevonden. Dit keer voor 70 euro per kamer. Verder was alles 'complet'.

Om 15.30 uur was ik daar met 23 km op de teller. Het is hier erg luxe alleen staat er onder m'n raam een herdershond in een hok... die aldoor aanslaat. De gastvrouw heet Irene en ze vroeg ons of alles naar wens was in de B[e-38]B. Ik vroeg haar of ze niet iets aan het geblaf van de hond kon doen. Ze keek me aan of Rome in brand stond...

Maar ze bood ook een maaltijd aan. Daar zaten Laurent en ik haar restaurant met z'n tweetjes. Irene is vrij jong en na afloop hadden we nog wel een goed gesprek, toen ik vertelde dat ik ook een Air B[e-38]B heb. Ze verbouwen kiwi's en maken zelf wijn en ze wil ontzettend graag de tulpenvelden in Nederland zien. Maar dat ik in 60 dagen naar Rome wandel vond ze helemaal geweldig.

Overmorgen word ik vanaf Vercelli vergezeld door Carina, al 50 jaar mijn beste vriendin. Zij is dit jaar reeds 60 geworden en het leek ons een mooi idee om samen een weekje Camino te lopen. Dan neem ik morgen dus afscheid van Laurent, misschien ook maar goed zo. Anders zou ik nog 38 dagen aan hem vast zitten!