Van Feuchtwangen naar Dinkelsbuhl, 17 km

Vanmorgen zat ik om 7.45 uur aan het ontbijt met Barbara en Klaus, met heerlijke afbakbroodjes met boter en Kaas. Het echtpaar werkt bij de Volksbank waar ze elkaar ook hebben ontmoet. Klaus sprak op een gegeven moment wel erg fanatiek over z'n werk en het personeel, maar goed dat hij op tijd weg moest. De betaling was donativo, dwz ik mocht zelf het bedrag bepalen, en ik heb 40 euro gegeven. Wat ze overigens veel te veel vonden.

Feuchtwangen heeft een leuk klein centrum met vakwerkhuizen en twee Evangelische kerken. De kloostergang stond helaas in de steigers. In het bekende koffiehuis heb ik de beroemde chocolatiere ontmoet, zij is de 3e van de wereld. Ook werd ik door diverse mensen aangesproken vanwege mijn rugzak. Ik heb best getreuzeld en langzaam aan gedaan, vandaag tenslotte 'slechts' 15 km.

Het was opnieuw prachtig zonnig weer en minder koud. De weg ging eerst langs een industrieterrein, later door een bos. Er waren best veel hoogteverschillen, 200 meter. Best pittig dus, maar wel mooi en stil en ik kwam opnieuw niemand tegen, hooguit een boswachter.

De jas kon vandaag zelfs uit!

Om 15.30 uur kwam ik aan in Dinkelsbühl, deze stad zou de mooiste Altstadt van heel Duitsland hebben. Ik kon het al zien van verre, mooie torens en een stadsmuur.

Mijn logeeradres was dit keer bij de familie Marx, vlakbij het centrum. Toen ik aankwam ging de deur vanzelf open en werd ik verwelkomd door een heel oud echtpaar. De vrouw zei: "Daar is Edith uit Holland! En ik zei: "Ik ben Petra uit Holland". Blijkbaar ben ik een lookalike van haar vriendin Edith, ik lijk sprekend op haar. Edith is over de 80...

Dochter Heidi kwam prompt ook binnen, zij is vorig jaar ook 60 jaar geworden. Ik kreeg koffie en taart, geserveerd op heerlijk retro servies, zo uit mijn verzameling! en er werd honderduit gepraat. Hun zoon heeft ook pelgrimstochten gemaakt. Het echtpaar doet eigenlijk geen gasten meer, de gastvrouw is 83 jaar en manlief zit aan het zuurstof, maar voor mij had ze een uitzondering gemaakt! Ik heb een hele verdieping voor mezelf met 2 badkamers!

Om 16.30 uur ging ik nog snel naar de Altstadt. Het was eerlijk waar de mooiste Altstadt die ik ooit heb gezien! Ik bleef me verbazen en er kwam geen einde aan de prachtige vakwerkhuizen. Het is ook een gesloten centrum met vier stadstorens. Alleen wel jammer dat het niet autovrij is. Conques in Frankrijk staat nog steeds op nr. 1 qua mooiste stad, maar Dinkelsbühl staat nu op nr. 2. Ulm is een goede 3e. Dinkelsbühl deed me zelfs denken aan San Gimignano in Toscane, met al zijn torens. Ik bleef dan ook foto's maken.

Daarna dronk ik bier op een terras en at spaghetti in een restaurant. Tegenover me zat ook een vrouw alleen die de hele tijd haar tong naar me uitstak. Ik denk dat ze er niets aan kon doen ;-)

Morgen staat er 25 km naar Ellwangen op het programma. Daar word ik opgewacht door pelgrimsvriend Albert die 4 of 5 dagen met me mee zal lopen. Hij woont in de buurt in Dietingen. Albert met de bloemenhoed heb ik 11 jaar geleden ontmoet toen ik onderweg was van Le Puy naar Santiago. We hebben sindsdien altijd contact gehouden en hij heeft me een keer in Hoorn bezocht. Het is voor het eerst sinds 11 jaar dat we weer samen gaan pelgrimeren. Vanaf Unterkochen-Aalen loopt pelgrimsvriend Jakob ook met ons mee, samen met zijn vrouw.

Alleen lopen is niet erg, maar samen is nu vast gezelliger!