Etappe 5: Mildam-Kalenbeek 24 (+5) km

Op deze morgen ontbijten we samen met "gewoon Von". Ze heeft jaren als reisleidster gewerkt bij OAD, en zit sinds het faillisement zonder werk. Maar ze moest er sowieso al mee stoppen omdat ze last van duizelingen heeft en dus niet meer durft te reizen. Zelf woont ze al 38 jaar in hartje Utrecht en vertelt smakelijke verhalen.

Bijvoorbeeld dat een fysiotherapiepraktijk naast haar huis is omgebouwd tot studentenhuis met negen studentes. "Negen vriendjes, negen stereo installaties en negen fietskettingen te klingklongen". Een heel leuk mens dat graag praat en ik raak amper op weg. Von gaat vandaag voor drie dagen naar Enkhuizen, logeren op een Tjalk met drie vriendinnen. Kees is zo aardig om haar naar station Heerenveen te brengen: hij heeft tenslotte alle tijd.

Om 9:30 uur ga ik eindelijk op pad. Het is vandaag prachtig weer en het is een mooie etappe tot aan Wolvega. Als ik de rivier de Tjonger oversteek even buiten Mildam, ben ik dus in de regio Stellingwerf. De Tjonger is de grensrivier tussen Friesland en Overijssel. Hier spreekt men Stellingwerfs, een oude Saksische taal. Er worden onderweg op het 150 km lange traject dus zelfs vier verschillende talen gesproken: het Bildts, het Fries, het Stellingwerfs en het Overijssels.

Vlak voor Wolvega is een wegrestaurant waar ik een stempel kan halen. Het is een eenvoudig chauffeurscafe met een vrouw achter de toog en er zit al een vaste klant aan de jonge jenever. We raken aan de praat en de vrouw blijkt nu zeven jaar dit cafe in haar eentje te runnen. Ze komt oorspronkelijk uit Friesland maar ze heeft lange tijd in Venhuizen gewoond. Ze kon wel horen dat ik uit die buurt vandaan kwam... Het voordeel van het zijn van een stempeladres is dat je nog eens klanten krijgt. Het cafe draait denk ik niet zo best maar door de crisis is het onverkoopbaar en moet je wel doorgaan.

Wolvega is geen mooie stad en er is een enorme bouwput bij het station. Ik herinner me dat ik hier 30 jaar terug op een fietsvakantie s'middags om 16:00 uur al ging eten bij de Chinees wegens hongerklap. We waren toen binnen drie kwartier alweer klaar met eten. Die Chinees staat er nog steeds.

Via de nieuwbouw verlaat ik dit oord weer snel en via rechte strakke wegen kom ik in de buurt bij Oldemarkt. Helaas loop ik toch weer verkeerd en kom rond 14:30 uur eindelijk aan bij het begin van de Hoofdstraat in Oldemarkt. Hier stuit ik op een radiomuseum. Het is echt geweldig en de eigenaar en zijn museum zouden zo voor het programma "Man Bijt Hond" kunnen. Hij blijft praten maar ik moet verder want om 15:00 uur heb ik op het terras aan het einde van de Hoofdstraat met Kees afgesproken. Op de hoofdstraat staat ook de Willibrordkerk, helaas staat deze in de steigers en is deze ook gesloten.

Samen lopen we na een late lunch verder richting Kalenberg, waar ik een B&B heb besproken. Kalenberg ligt midden in Nationaal Park de Weerribben. Er is een alternatieve route, maar helaas weer 3 km omgelopen dus pas om 18:30 uur bij het B&B aangekomen.

Maar het ligt er prachtig aan het water en we hebben een compleet huisje voor een "Vrienden op de Fiets" prijs, 20 euro p.p. Het is jammer dat het slechts voor een nachtje is. Vlakbij is een hotel waar we wat kunnen eten: om 20:00 uur gaat de keuken dicht dus opschieten geblazen.